Wat is het, hoe kan het ontstaan en wat zijn de symptomen?
Wat is het, hoe kan het ontstaan en wat zijn de symptomen?
Gevoelens van waardeloosheid houden in dat je het idee hebt dat je niet goed genoeg bent, dat je tekortschiet of dat je er eigenlijk niet toe doet. Deze gedachten kunnen langzaam insluipen of ontstaan na ingrijpende gebeurtenissen, zoals afwijzing, verlies, langdurige stress of negatieve ervaringen in je jeugd. Ook perfectionisme of hoge verwachtingen vanuit jezelf of je omgeving kunnen een rol spelen.
Mensen met gevoelens van waardeloosheid ervaren vaak:
- Een negatief zelfbeeld (“Ik ben niet belangrijk”, “Ik kan niks goed doen”)
- Schaamte of schuldgevoelens
- Terugtrekgedrag of sociale isolatie
- Overmatige zelfkritiek
- Lusteloosheid of somberheid
Het brein en het autonoom zenuwstelsel
Waardeloosheid is niet alleen een gedachte of gevoel, maar heeft ook een duidelijke neurologische component. Ons brein is voortdurend bezig met het inschatten van veiligheid en bedreiging. Wanneer je je langdurig onveilig voelt, bijvoorbeeld door afwijzing, kritiek of gebrek aan bevestiging, reageert het autonoom zenuwstelsel daarop automatisch.
Het autonoom zenuwstelsel regelt onbewuste processen zoals ademhaling, hartslag en spierspanning. Bij gevoelens van waardeloosheid schakelt het lichaam vaak over naar een “bevriesstand” (dorsale vagale activatie): je voelt je verdoofd, uitgeput of machteloos. Bij anderen kan juist de vecht- of vluchtstand worden geactiveerd, wat leidt tot gespannenheid, onrust of overcompensatie (bijvoorbeeld perfectionisme).
Het lichaam en brein werken dus samen: negatieve overtuigingen zorgen voor stress in het zenuwstelsel, en een overbelast zenuwstelsel versterkt die negatieve overtuigingen. Hierdoor kan er een vicieuze cirkel ontstaan die moeilijk te doorbreken is zonder hulp.