Veel mensen dragen de last van jeugdtraumaās met zich mee. Volgens studies hebben wereldwijd miljoenen individuen ervaringen uit hun jeugd die als traumatisch worden beschouwd. Deze ervaringen variĆ«ren van fysiek of emotioneel misbruik tot verwaarlozing en andere schadelijke gebeurtenissen. Hieronder valt ook emotionele onbereikbaarheid van de verzorgers.
Jeugdtrauma
Gevoel
Gevoel van angst, snel stress, boosheid of verdriet zonder duidelijke aanleiding.
Cijfers
Bijna 1 op de 3 volwassenen in Nederland rapporteert een vorm van jeugdtrauma (Nationale Prevalentiestudie Mishandeling, 2017).
Symptomen
Symptomen kunnen zijn: Angstklachten, boosheid, laag zelfbeeld, hechtingsproblemen en fysieke klachten.
Oorzaken en/of Gevolg
Traumatische gebeurtenissen zoals misbruik, emotionele onbereikbaarheid, echtscheiding of overlijden van een ouder.
Lees hier meer over de psychologische hulpvraag en bijhorende klachten van Jeugdtrauma
Wat is het, hoe kan het ontstaan en wat zijn de symptomen?
Wat is het, hoe kan het ontstaan en wat zijn de symptomen?
Jeugdtraumaās omvatten ingrijpende gebeurtenissen die tijdens de kindertijd plaatsvinden en die een diepgaande invloed hebben op de ontwikkeling van een persoon. Ze kunnen ontstaan door verschillende factoren, zoals huiselijk geweld, verlies van een dierbare, misbruik of verwaarlozing. Maar hieronder valt ook emotionele onbereikbaarheid van verzorgers. Het gaat dan om wat er niet aanwezig was. Symptomen van jeugdtraumaās kunnen zich manifesteren als emotionele problemen, gedragsstoornissen, moeite met het aangaan van relaties en zelfs fysieke gezondheidsproblemen.
ACE: De impact van ingrijpende jeugdervaringen
Veel psychische klachten bij volwassenen vinden hun oorsprong in de kindertijd. In dit kader wordt vaak gesproken over ACE, oftewel Adverse Childhood Experiences (ingrijpende jeugdervaringen). Dit concept helpt verklaren hoe negatieve gebeurtenissen in de jeugd kunnen leiden tot langdurige emotionele en lichamelijke gevolgen.
Wat zijn ACEās?
ACEās zijn stressvolle of traumatische ervaringen in de eerste 18 levensjaren. Dit kunnen onder andere zijn:
- Emotionele of fysieke mishandeling
- Seksueel misbruik
- Verwaarlozing
- Opvoeding in een gezin met verslaving, geweld of psychische problemen
- Echtscheiding of verlies van een ouder
-
Chronische onveiligheid of armoede
Hoe vaker deze gebeurtenissen zich voordoen, hoe groter het risico op latere gezondheidsproblemen.
Vroege traumaās, blijvende effecten
Uit grootschalig onderzoek blijkt dat mensen met meerdere ACEās een verhoogde kans hebben op:
- Angststoornissen, depressie en posttraumatische stress
- Middelengebruik of verslaving
- Relatieproblemen en bindingsangst
- Chronische ziektes zoals hartproblemen en diabetes
- Minder zelfvertrouwen en moeite met grenzen
Wat op jonge leeftijd gebeurt, heeft dus een diepgaand effect op hoe iemand zich emotioneel, sociaal en lichamelijk ontwikkelt.
Waarom is inzicht in ACE belangrijk?
Veel mensen herkennen de link tussen jeugdtrauma en hun huidige klachten pas laat. Door inzicht te krijgen in je eigen ACEās, kun je beter begrijpen waar bepaalde patronen vandaan komen. Dit is een belangrijke stap in het proces van herstel en verwerking.
Behandeling van jeugdtrauma
Er zijn effectieve behandelvormen die zich specifiek richten op vroegkinderlijk trauma, zoals EMDR, lichaamsgerichte therapie, traumagerichte cognitieve gedragstherapie, schematherapie en innerlijk kind-werk. Deze therapieƫn helpen niet alleen bij het verwerken van herinneringen, maar ook bij het herstellen van een gevoel van veiligheid en eigenwaarde.
Ā
Mark Wolynn: āHet is niet met jou begonnen – de erfenis van familietraumaā
Volgens Mark Wolynn zijn veel jeugdtraumaās niet alleen het gevolg van wat we zelf hebben meegemaakt, maar ook van traumaās die generatie op generatie worden doorgegeven. In zijn boek It Didnāt Start With You laat hij zien hoe onverwerkte emoties, angsten en patronen van onze ouders of grootouders letterlijk kunnen ādoorklinkenā in ons lichaam, gedrag en relaties. Zelfs als we niets weten van hun geschiedenis.
Wolynn spreekt hierbij over “erfelijk familietrauma”: diepgewortelde spanningen die via het gezinssysteem worden overgedragen, vaak onbewust. Kinderen groeien bijvoorbeeld op met gevoelens van angst, schuld of leegte die niet bij hĆ©n lijken te horen. Maar die wel hun leven beĆÆnvloeden. Denk aan:
- Onverklaarbare depressie of angst op jonge leeftijd
- Moeilijkheden in hechting of vertrouwen
- Patronen van zelfafwijzing of oververantwoordelijkheid
De rol van het familiesysteem
In de visie van Wolynn is het herkennen van deze onzichtbare loyaliteiten en trauma-erfenissen cruciaal om jeugdtrauma te begrijpen Ʃn te helen. Hij maakt gebruik van technieken als genogrammen, familieopstellingen en trauma-georiƫnteerde visualisatie om de wortels van klachten bloot te leggen. Door de verbinding met onze familielijn te herstellen en het verleden te erkennen, ontstaat er ruimte voor verandering.
āJe draagt misschien het verdriet, de schaamte of angst van iemand anders. Maar je hoeft het niet voor altijd te blijven dragen.ā ā Mark Wolynn
Van overerving naar bewustwording
De kracht van Wolynns benadering ligt in het doorbreken van transgenerationele patronen. Hij laat zien dat we niet gedoemd zijn het verleden van onze familie te herhalen. Bewustwording, erkenning en het herschrijven van oude innerlijke verhalen vormen de sleutel tot herstel. Ook als het trauma āniet met jou begonā.
Ā
Wanneer vormt het een probleem?
Jeugdtraumaās worden als een probleem beschouwd wanneer ze langdurig en onbehandeld blijven. Als deze traumaās niet worden erkend en aangepakt, kunnen ze ernstige gevolgen hebben voor de mentale, emotionele en fysieke gezondheid op latere leeftijd. Het is van cruciaal belang om vroegtijdig de tekenen van trauma te herkennen en adequate ondersteuning te bieden. Nieuw onderzoek wijst uit dat jeugdtrauma de oorzaak is voor vele fysieke klachten.
Wanneer vormt het een probleem?
Wat zijn de vervelende gevolgen ervan?
Wat zijn de vervelende gevolgen ervan?
Mensen met jeugdtraumaās lopen een verhoogd risico op angststoornissen, depressie, verslaving en andere psychische aandoeningen. Ook kunnen ze moeite hebben met het opbouwen van gezonde relaties en het handhaven van emotionele stabiliteit.
Hoe kan een zorgbehandelaar helpen?
Psychologen, therapeuten en/of counsellors kunnen een cruciale rol spelen bij het helpen met jeugdtraumaās. Door middel van gesprekstherapie, traumagerichte therapie of cognitieve gedragstherapie, kan een specialist individuen helpen jouw traumaās te begrijpen, te verwerken en nieuwe copingmechanismen aan te leren. Ook kan je kijken naar schema– of regressietherapie.
Het opbouwen van een vertrouwensrelatie met de psycholoog, therapeut en/of counsellor kan het herstelproces bevorderen en de weg vrijmaken naar een gezonder en evenwichtiger leven.
Hoe kan een zorgbehandelaar helpen?
Extra info
Extra infoā
Bessel van der Kolk: āHet lichaam onthoudt wat het hoofd wil vergetenā
Volgens Bessel van der Kolk laten jeugdtraumaās diepe sporen achter in het lichaam. In zijn visie is trauma geen herinnering die je āverwerktā, maar een ervaring die je zenuwstelsel letterlijk opslaat. Kinderen die opgroeien in onveilige omstandigheden kunnen later last krijgen van onverklaarbare spanningen, hyperalertheid of dissociatie. Herstel begint volgens Van der Kolk niet alleen in het hoofd, maar juist via het lichaam. Bijvoorbeeld door lichaamsgerichte therapie, yoga of EMDR. Meer over zijn visie kan je hier lezen.Ā
Ā
Gabor MatĆ©: āTrauma is de breuk met jezelfā
Gabor MatƩ benadrukt dat jeugdtrauma niet alleen zit in wat een kind meemaakt, maar vooral in het verlies van emotionele veiligheid en verbinding. Wanneer een kind zich niet gezien of gesteund voelt in moeilijke situaties, kan het zich afkeren van zichzelf. Deze innerlijke breuk kan leiden tot patronen van verslaving, stress of zelfverwaarlozing. Volgens MatƩ ligt de sleutel tot heling in het herstellen van die verbinding: met jezelf, je lichaam Ʃn je emoties.
Ā
Peter Levine: āWat niet wordt ontladen, blijft vastzittenā
Voor Peter Levine is trauma het gevolg van een natuurlijk overlevingsmechanisme dat in het lichaam ābevriestā wanneer vechten of vluchten niet lukt. Bij kinderen kunnen onveilige thuissituaties of plotseling verlies ervoor zorgen dat deze stressreactie zich vastzet in het zenuwstelsel. Zijn methode, Somatic Experiencing, helpt mensen om die opgeslagen spanning stap voor stap los te laten. Niet door de inhoud van het trauma te herbeleven, maar door het lichaam opnieuw veiligheid te laten ervaren. Peter Levin heeft meerdere boeken geschreven hierover.Ā





































